Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν...

Τελικά, η διοίκηση της ΕΣΗΕΜ-Θ είχε απόλυτο δίκιο: Η συνάντηση του προέδρου, του αντιπροέδρου, της υπεύθυνης για το ταμείο και του εκπροσώπου της Ένωσης Συντακτών στη ΔΕΠΘΕ, με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη, ήταν "μια χαλαρή συνάντηση φίλων" και, μάλλον, δεν είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα... >>>

Μόλις λίγες μέρες μετά τα πανηγύρια για το αποτέλεσμα της εν λόγω συνάντησης, κατά τη  συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΠΘΕ της Τετάρτης, 5 Σεπτεμβρίου, ο γενικός διευθυντής της δημτοικής επιχείρησης, Φίλιος Στάγκος, επανέφερε ζήτημα μείωσης μισθών, ατομικών συμβάσεων και οκτάωρης εργασίας...

Κι όμως, η διοίκηση της ΕΣΗΕΜ-Θ πανηγύριζε στο προ-προηγούμενο Δ.Σ. ότι κατάφερε σημαντικά πράγματα χάρη στο "λόμπινγκ" του προέδρου και τις γνωριμίες των μελών του Δ.Σ. Έλεγε ότι στην -ιδιωτικού χαρακτήρα, χαλαρή- συνάντηση ο δήμαρχος είχε δεσμευτεί ότι:

• Θα εξασφάλιζε την περαιτέρω χρηματοδότηση της ΔΕΠΘΕ ως το τέλος του 2012 (για τρεις μήνες δηλαδή),
• Δε θα προχωρούσε σε νέες απολύσεις,
• Θα περίμενε την κοινή υπουργική απόφαση για τους μισθούς των εργαζομένων.
• Δε θα ανακαλούσε τις τρεις απολύσεις εργαζομένων που έγιναν πρόσφατα.

Για όποιον βλέπει εκ του μακρόθεν τα πράγματα, δεν έγινε και τίποτα... Ο γενικός διευθυντής της ΔΕΠΘΕ, Φίλιος Στάγκος, έθεσε τα τρία προαναφερθέντα θέματα (να το στρογγυλέψουμε λίγο; Έθεσε τον προβληματισμό του για το μέλλον της ΔΕΠΘΕ), οι προτάσεις του απορρίφθηκαν από τον εκπρόσωπο εργαζομένων, Γ. Σαράντο, και τον εκπρόσωπο της ΕΣΗΕΜ-Θ, Π. Νεστορίδη, και... ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Για όποιον ζει κι εργάζεται μέσα στη ΔΕΠΘΕ, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Μπορεί οι προτάσεις Στάγκου να μην πέρασαν, όμως το γεγονός ότι «πέφτουν» και πάλι στο τραπέζι, δείχνει ότι δεν εγκαταλείφθηκαν. Απλώς, η διοίκηση της ΔΕΠΘΕ αναμένει την κατάλληλη ευκαιρία.
Κι οι εργαζόμενοι έχουν την άσχημη εμπειρία άλλων εργασιακών χώρων όπου εφαρμόστηκαν ατομικές συμβάσεις εργασίας. Η κατάληξη, ωστόσο, ήταν μία: καθυστερήσεις στην καταβολή των  μειωμένων μισθών. Οι διευκολύνσεις των εργαζομένων προς τις επιχειρήσεις δεν απέδωσαν, φαίνεται, τα αναμενόμενα. Μάλιστα, δεν αποφεύχθηκαν οι απολύσεις προσωπικού. Και η δικαιολογία ότι «αυτοί που απολύθηκαν δεν ήταν μέλη μας» δεν πείθει ούτε αυτούς που τη λένε...