Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Τα παραταξιακά blog και site έχουν ονοματεπώνυμο

κομπιούτερ_παιδιάΚακά τα ψέματα. Ό,τι γράφεται εδώ, έχει τη σφραγίδα της παράταξης… Γι αυτό και το blog μας είναι ανοικτό στα σχόλια. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή απασχόλησε το… δ.σ. της ΕΣΗΕΜ-Θ. >>>

 

Όχι, φυσικά, το δικό μας blog, αλλά το site των συναδέλφων του Αδέσμευτου Τύπου. Συγκεκριμένα μια τελευταία ανάρτησή του, για το θέμα της Μακεδονίας.

Η Μ. Πλήκα (εκλέχθηκε με την διοικούσα παράταξη “Δημοσιογραφική Ενότητα – Προοπτική”) ζήτησε να πληροφορηθεί τον συγγραφέα του κειμένου, από τον εκπρόσωπο της παράταξης στο δ.σ. Π. Μανδατζή:

“Δεν ξέρω αν η ανάρτηση του Ασύνταχτου Τύπου ήταν δικιά σου Παναγιώτη”, είπε κι άρχισε έτσι μια ατέρμονη κουβέντα για το θέμα την οποία, όχι με ιδιαίτερη προθυμία, προσπάθησε να διακόψει ο πρόεδρος Μ. Βοϊτσίδης (της ίδιας παράταξης).

“Ήταν μια ανάρτηση για την απόφαση της προηγούμενης απεργίας(σ.σ. στη Μακεδονία), όπου κατά τη γνώμη μου δυσφημίζεται το σύνολο της διοίκησης της Ένωσης. Αναφέρομαι ως ακραία φιλοεργοδοτική, ο Μάκης ως Μερκελιστής, ο Ρεπανάς κι ο Γιαννούλης ως (σ.σ. εδώ παρενέβη ο Ρεπανάς λέγοντας πως χαρακτηρίζονται “ακόλουθοι”κι ο Κοντογουλίδης λέγοντας “κι εγώ ως νεοφιλελεύθερος”). Δε θεωρώ ότι συνδικαλιστικά πράγματα λύνονται με πειθαρχικά. Αλλά όλα έχουν και το όριό τους. Μπορώ να φανταστώ ποιος το έγραψε, δεν μπορώ να το αποδώσω. Αλλά θέλω να πω ότι χθες, εκπρόσωποι του Ασύνταχτου Τύπου, στη συνάντηση με τη Σουλοπούλου επικαλέστηκαν τη στάση της Ένωσης. Εμείς λοιπόν οι άκρως εργοδοτικοί θεωρούμε ότι τα πράγματα έχουν έναν τρόπο. Το καταγγέλλω ως δημοσίευμα, σταματάω εδώ, αλλά αν συνεχιστεί αυτή η πλάκα, θα συνεχίσω με άλλη πλάκα”, είπε η Πλήκα.

Το θέμα, όμως, δεν… σταμάτησε εδώ. Η ίδια πρόσθεσε πως “αν είναι μάγκας όποιος θίγει, να βάλει την υπογραφή του”, .ότι “η λάσπη στον ανεμιστήρα…” (σ.σ. προφανώς επιστρέφει κι ότι δε ζητά να βρει άκρη.

Ο Χρήστος Γιαννούλης (Ενωτική Πρωτοβουλία), με την αθωότητα που τον διακρίνει ρώτησε αν “αυτό το σάιτ εκφράζει μια συγκεκριμένη παράταξη ή είναι ένα ιδεοδρόμιο” κι αν ο Μανδατζής “ως εκπρόσωπος του Ασύνταχτου Τύπου” υιοθετεί την άποψη αυτή.

Ο Π. Μανδατζής απάντησε ότι γράφει επώνυμα την άποψή του και ζήτησε, αν το επιθυμεί η διοίκηση, να μπει το θέμα στην ημερήσια διάταξη και να συζητηθεί διεξοδικά.

Ο Β. Κυριακούλης (Δημοσιογραφική Ενότητα) εξέφρασε την άποψη ότι “δεν είναι η πρώτη φορά. Και δεν είναι και τόσο ασυνήθιστοι οι χαρακτηρισμοί στο πλαίσιο συνδικαλιστικής κριτικής” κι ο Δ. Ι. Ασπροπούλης (Δημοσιογράφοι ΣυμμΕτέχουν) ότι ακόμη και στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του ΕΚΘ για το Συνέδριο του Κέντρου “ακούστηκαν χειρότεροι χαρακτηρισμοί μεταξύ των παρατάξεων”.

Η θέση μας:

Οι συνδικαλιστές κάνουν τη δουλειά τους και τα site και blog τη δική τους. Τα όσα γράφονται σε site ή blog συνδικαλιστικών παρατάξεων αποτελούν πολιτική και συνδικαλιστική κριτική ανθρώπων που επέλεξαν να “εκτεθούν” σε εκλογές ενός σωματείου, άρα ως τέτοια και μόνον πρέπει να εκλαμβάνονται.

2 σχόλια:

  1. Γιατί εκνευρίζεται η Μαρούλα;

    Το να είσαι σήμερα με την εργοδοσία, αποτελεί προσόν και μπορεί να σε βοηθήσει και επαγγελματικά - τώρα με την ανεργία.

    Ασε που πας και κόντρα στο ρεύμα, καθώς αρκετοί εργαζόμενοι βρίζουν ανοιχτά τους εργοδότες τους. Οι αχάριστοι!

    Ε, πώς να το κάνουμε; Και οι έρμοι οι εργοδότες θέλουν από κάπου να πιαστούν μέσα στην κρίση. Αν δε βρουν κάποιον σύμμαχο, αισθάνονται ατελείωτη μοναξιά.

    Ας το πάρουμε κι αλλιώς:
    Μήπως η Μαρούλα ενοχλήθηκε, επειδή εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ θα την κακοχαρακτηρίσουν; Θα της χαλάσει την κομματική φήμη ο έρωτάς της για την εργοδοσία;
    Αφού το κορίτσι είναι δεξιόστροφο, τι θέλει και κρύβεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε συνάδελφοι, για συνέλθετε!

    Από πότε ο Κοντογουλίδης έγινε νεοφιλελεύθερος; Πλάκα κάνετε;
    Ο άνθρωπος ακροδεξιός ήτουνα, μετά αγάπησε τον φτερωτό δήμαρχο και τώρα πίνει κρασί Μπουτάρη.

    Ελα, παιδιά, επανορθώστε! Οχι τέτοια λάθη!

    Αυτό πάλι για τον Βοϊτσίδη, ότι δηλαδή είναι Μερκελιστής, από πού προκύπτει; Ο άνθρωπος σκέφτεται μόνον τον εαυτούλη του και τη συνταξούλα του. Τι να λέμε τώρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή